مقابله جهان با افراط گری در قالب طرح ایرانی
یکبار دیگر اهتزاز گفتمان ایرانی در سطح جهانی
ملت ایران با خلق حماسه 24 خرداد اولین گام بزرگ برای رخنه و شکاف در این دیواره را ورداشت و گفتمانی را برگزید که از صلح و سلام و آشتی می گفت و بر پیگیری رویه های تعاملی تاکید می ورزید.

رضا رئیسی: یکبار دیگر اعتبار ایرانی در اهتزاز و پرچم خردورزی مردان پارسی بر فراز قرار گرفت. دنیا یکبار دیگر صدای صلح طلبی، درایت ورزی و آشتی جویی ایرانیان را شنید و قدر دانست و بر صدر نشاند. در طول سالیان متمادی با استفاده از هژمونی رسانه ای، دشمنان زیاده خواه و بی منطق جمهوری اسلامی به انحاء مختلف سعی در مخدوش کردن چهره نظام در انظار جهانیان را داشته اند.

ایرانی که توسط این بدخواهان اسلام ستیز ترسیم و ترویج می شد و می شود، کشوری غیر منعطف، تندرو و بدور از ظرفیت های تعاملی با ساختار نظام جهانی، کشوری که خشونت طلب است و ستیزه جو، این اباطیل تمامی از آن رو بافته و پرداخته می شود تا صدای مردم سالاری دینی و اسلام رحمانی مورد اعتنای مردم و التفات حاکمیت ایران به گوش جهانیان نرسد و آنان بتوانند از یکسو کشورمان را به زعم خود به انزوا ببرند و از سوی دیگر با پروپاگاندا پیرامون گروه های متحجر و خشونت طلب افراطی و برداشت های انحرافی آنان از دین اسلام؛ چهره ای مخدوش از مسلمانان را در برابر انظار جهانیان ترسیم کنند و بدین بهانه بر دوگانه و پیش فرض های تقابل جهان اسلام و دنیای مدرن دمیده و از اثنای آن بهره برداری های مختلف و متداول خود را بسط و تعمیق دهند.

 در طول سال های گذشته و پس از یازده سپتامبر و همچنین تبلیغات دو چندان بر روی پرونده هسته ای ایران این روند شتاب فزاینده ای به خود گرفته بود و امپراطوری رسانه ای دشمن مانور گسترده ای برروی این نکات مبذول می داشت اما ملت ایران با خلق حماسه 24 خرداد اولین گام بزرگ برای رخنه و شکاف در این دیواره را ورداشت و گفتمانی را برگزید که از صلح و سلام و آشتی می گفت و بر پیگیری رویه های تعاملی تاکید می ورزید، رویکردی که باطل السحر تبلیغات مغرضان بود و می توانست به احیای با صلابت چهره کشور در جامعه جهانی از ورای سم پاشی های دشمنان بیانجامد.

سفر نیویورک گام بزرگ
 
رئیس جمهوری اعتدال گرا تنها چندی پس از این رویداد شگرف و با پشتوانه حمایت مردمی به نیویورک رفت تا رویکرد تازه و مورد اقبال مردم در عرصه داخلی را در مقابل انظار جهانیان تبیین و تشریح کند. او با اشاره به انتخاب ملت ایران از صلح دوستی و عدالت طلبی ملت بزرگ ایران سخن گفت و با ترسیم سیاست های اصولی نظام جمهوری اسلامی و رویکردهای تازه دیپلماتیک کشورمان ضمن  تبیین دقیق شرایط و اوضاع کنونی منطقه و نظام بین الملل، پیشنهادات و راهکارهایی از سوی کشورمان در راستای برون رفت از اوضاع پیش روی جامعه جهانی ارائه کرد. رئیس جمهوری از بیم و امیدها گفت: از بیم نهادینه شدن خشونت و افراطی‌گری، بیم فقر و تبعیض خُردکننده، بیم تباهی و نابودی منابع حیاتی، بیم بی‌توجهی به کرامت و حقوق انسان و بیم غفلت از اخلاق و در ادامه تاکید و تصریح کرد: در برابر همه این بیم‌ها، امیدهای جدیدی نیز وجود دارد: امید اقبال مردم و نخبگان در سراسر جهان به "آری برای صلح و نه برای جنگ"، و امید به ترجیح گفتگو بر ستیز، و اعتدال بر افراط. او البته در کنار این اشارات، راهکاری هم برای سامان بخشی به وضعیت جهان و گذر از بحران ها داشت. روحانی گفت: به نام جمهوری اسلامی ایران در گام نخست پیشنهاد می‌کنم طرح «جهان علیه خشونت و افراطی‌گری» در دستور کار سازمان ملل متحد قرار گیرد.

پیشنهاد ایرانی؛ گفتمان مطلوب جهانی

سخنان روحانی بازتاب های گسترده ای در محافل سیاسی و رسانه ای داشت. جدای از سخنان وی که معطوف به کشورمان و تعامالات آن در سطح مراودات دیپلماتیک بود و به سرعت تاثیر و تاثر خود را بر جای گذاشت، طرح « جهان علیه خشونت و افراط گری» که از سوی وی پیشنهاد شده و وجهی جهان شمولی داشت با اقبال و استقبال هیئت های سیاسی کشورهای جهان و اندیشمندان حوزه های مختلف قرار گرفت و پس از طی مراحل سازمانی و اداری بالاخره پنجشنبه شب این طرح در دستور کار مجمع عمومی سازمان ملل متحد قرار گرفت و با استقبال خیره کننده و بی سابقه تمامی کشورهای عضو سازمان ملل متحد و با تنها یک رای مخالف رژیم صهیونیستی به قطعنامه سازمان ملل متحد تبدیل شد « قطعنامه مقابله با افراط گرایی و خشونت» .

تلالو دوباره ایران در سطح جهان

15سال قبل از حضور رئیس جمهور روحانی در نیویورک و در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، سید محمد خاتمی رئیس جمهوری اصلاح طلب وقت ایران در شهریور 77 پس از وقفه ای یازده ساله برای شرکت در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد به نیویورک رفت و در سخنانی که ابعاد گسترده و بین المللی یافت، طرح گفت و گوی تمدن ها را به ساحت جامعه جهانی عرضه داشت. او در آن برهه گفت: «به نام جمهوري اسلامي ايران پيشنهاد مي کنم که به عنوان گام اول سال 2001 از سوي سازمان ملل، سال گفت وگوي تمدن ها ناميده شود با اين اميد که اين گفت وگو نخستين گام ضروري براي تحقق عدالت و آزادي باشد» این طرح که در مقابل طرح "ساموئل هانتینگتون" مبنی بر تقابل تمدن ها ارائه شده و از طلح و همزیستی اضلاع مختلف جامعه جهانی در دنیای مدرن می گفت با استقبال گسترده روبرو شده و سال 2001 از سوی سازمان ملل سال گفت و گوی تمدن ها نام گرفت. طرحی که تبلیغات پرشمار علیه جمهوری اسلامی را نقش بر آب کرد و در پیامدش به گشترش روابط تعاملات ایران در سطح جهان و ارتقا جایگاه ما در نظام بین الملل انجامید و حال پس از پانزده سال یکبار دیگر ایران این بار با صدای رئیس جمهور اعتدال گرا جهانیان را به نفی خشونت و افراط گری که پس از حوادث یازده سپتامبر نیز گسترش یافته و از علل عدم توفیق طرح گفت و گوی تمدن ها بود، فرا خوانده است تا مکملی بروز شده از گفتمان عدالت طلبی و صلح جویی ایرانی را به دنیا عرضه کند.

دشمنانی که منزوی می شوند
در طول چند سال گذشته همانگونه که اشاره رفت صهیونیست ها و تندروهای نئو محافظه کار هجمه گسترده تبلیغاتی علیه جمهوی اسلامی براه انداخته تا کشورمان را به انزوا برده و قدرت نرم جمهوری اسلامی را محدود و محصور کنند و برخی رویدادها و رویکردها نیز در این راه بهانه ای برای مانور رسانه ای آنان فراهم آورده بود اما روی کارآمدن روحانی و حمایت گسترده مردمی از نظام علیرغم همه فشارها آنان را آچمز کرد و زنگ خطر را برایشان به صدا درآورد آنچنان که نتانیاهو به شکل بچه گانه ای تندترین حملات کلامی و لفظی را علیه روحانی بکار گرفت. تصویب «قطعنامه مقابه با افراط گری و خشونت» علاوه بر کارایی های پرشمارش در راستای سامان دهی به وضعیت عمومی جهانی و امتیازاتش برای ایران، بواسطه نوع تصویب اش حاوی پیام های بسیاری بود. برای اولین بار در چند سال گذشته دولت ایالات متحده و کانادا به عنوان کشورهایی که همواره و در هر حالتی علیه ایران موضع گیری کرده و به مخالفت با ما می پرداختند در رویکردی تازه به این قطعنامه رای مثبت دادند و این بار حاضر نشدند در پازل ضدیت با ایران نقش آفرینی کرده و به رژیم صهیونیستی نه بزرگ گفتند. تصویب قطعنامه با اجماع بی سابقه تمامی کشورهای عضو نیز شکست بزرگی برای اسرائیل بود. آنان در مواقعی با استفاده از نفوذ خود کشورهای کوچک را قانع به رای مخالف می کردند و حتی این بار نتوانستند که این نکته را هم محقق کنند. در واقع تنها رای منفی که خود آنها بودند بیش از پیش انزوای بزرگترین دشمن ایران در سطح جهانی و در مقابله با گفتمان تعاملی ایران را به نمایش گذاشت.