تسویه حساب غیر اخلاقی با خاتمی و ظریف.  شاید به جرات بتوان گفت هیچ سیاستمداری چه از چپ چه از راست از وی رفتار نابهنجار و خلاف مبادی آداب ندیده است اما این روزها... ضرب المثل های ایرانی سرشار از نکات نغز و آرایه های دلچسب است. جملاتی که در چند کلام موجز کوله باری از معانی را با خود حمل می کند. از آن جمله است این ضرب المثل«دوستی بدون جهت دیده بودیم، دشمنی بدون جهت ندیده بودیم»
عالم سیاست همانند همه عوالم صحنه رقابت و چالش و منازعه است. بی گمان عرصه ای که با قدرت درهم آمیخته چنین اقتضائاتی را طلب می کند اما نکته آنجاست که این رقابت به وادی منازعات بی درو پیکر و مجادلات قدرت طلبانه صرف منتهی نشود و اصل بر کسب قدرت به هر قیمت ممکن قرار نگیرد.
این روش را مختصر و مفید می توان در یک گزاره ساده ابراز داشت. هدف وسیله را توجیه می کند. اما در وادی سیاست ورزی ایرانی که کنش گران خود را معتکف به آداب مسلمانی و اخلاق اسلامی می دانند هر راهبرد و روشی نمی تواند مورد پذیرش و اعتبار قرار گیرد.
این نکته به هنگامه ای نمود دو چندان دارد که سیاسیون عنوان اصولگرا را یدک بکشند. بدیهی است که انتظار جامعه با توجه به بار معنایی این واژه بیشتر و پیش تر نیز خواهد بود.
محمد جواد ظریف سیاستمدارای آرام و دوست داشتنی است که همواره سعی کرده بدور از جنجال های جاری و ساری در عرصه سیاسی آنگاه که در عرصه مسئولیت بوده در راستای منافع ملی تمام اهتمام خود را بکار بگیرد و آنموقع که بیرون از گود سیاست ورزی بوده به بحث های علمی و نظری بپردازد.
شاید به جرات بتوان گفت هیچ سیاستمداری چه از چپ چه از راست از وی رفتار نابهنجار و خلاف مبادی آداب ندیده است اما این روزها وی که در یکی از بزنگاه های حساس تاریخ دیپلماسی ایران عهده دار خطیرترین مسئولیت شده و بار بزرگی را بر دوش گرفته با هجمه های نامنصفانه ای روبرو می شود که نمی توان هیچ توجیه اخلاقی و عرفی برای آن جست.
ظریف به اذغان مخالف و موافق، عملکردهایش تغییرات شگرفی را در عرصه دیپلماسی به همراه داشته اما منتقدین وی فارغ از اختلاف سلیقه و تفاوت نگرش هجمه هایی را متوجه وی می کنند که به نظر نمی رسد با شعارهای معناگرایانه و برچسب های اخلاق مدارانه ای که آنان به خود الصاق می کنند همخوانی و سنخیتی داشته باشد.
روزنامه کیهان دو تیتر از سخنان ظریف در جلسه با نمایندگان عضو کمیسیون امنیت ملی را با فونت درشت بر صفحه اول خود نشاند، ظریف اما این نقل قول را فاقد هر گونه صحت و سقم دانسته و خواستار پخش کامل فیلم جلسه از صدا و سیما شد تا صداقت طرفین به محک قضاوت عمومی گذاشته شود.
وی همچنین گفت که این عدم صداقت و انتشار مغرضانه سخنان وی تا بدان حد او را ناراحت کرده که کارش را به بیمارستان کشیده است.
این گفتار وی اما امروز با سخنان متلک گونه حمید رسایی نماینده تهران در مجلس روبرو شد و وی در بخش های از سخنانش گفت: نظرسنجی درباره موضوعی که وزیر خارجه به خاطر انتشار خبرش بستری می‌شود، بی‌معناست. او برای ابراز مخالفت خود با یک فعل و انفعال سیاسی دست به یک تسویه حساب ناجوانمردانه زده و با بی اخلاقی موضوع بیمارستان رفتن ظریف را به رخ می کشد تا مخالفت خود را نشان دهد حال آنکه می شد وی با منطق و استدلال اعتراض خود را بیان دارد.
حال سئوال اینجاست که فردی که در بالاترین سطح مشغول خدمت رسانی به این مردم است و شبانه روز از هیچ کوششی دریغ نمی ورزد و کلیت عملکردهای وی در حوزه دیپلماسی مورد تایید و تکریم رهبر معظم انقلاب قرار گرفته است چرا باید با این هجمه ها روبرو شود و اینگونه به وی پرداخته شود. آیا همین عملکردها و رویکردهای نابجا نشان نمی دهد که متخلف چه کسانی هستند و چه طیفی به کژراهه می روند و اخلاق را در سیاست ورزی پاس نمی دارند؟
از طرف دیگر چندی پیش رئیس جمهور دوره اصلاحات در گفتاری با اشاره به اعتراضات نابهنجار و غیر قانونی عده ای که در مراسم استقبال از رئیس جمهوری اختلال ایجاد کرده بودند، خاطر نشان کرد که این اقدامات اگر ریشه یابی نشود و جلوی آن گرفته نشود می تواند به فجایعی رهنمون گردد(نقل به مضمون). این گفتار محمد خاتمی با واکنش های بسیار تند برخی چهره های اصولگرا روبرو شد.
خاتمی اما در پاسخ به منتقدین ابراز داشت که منظورش هشدار در خصوص افراط گری بوده است اما روز گذشته یکبار دیگر و این بار عشرت شایق عضو جریان اصولگرا در گفت و گو با فارس اظهارات تندی را علیه خاتمی مطرح ساخته و گفته است: اگر در مملکت ما اتفاقاتی همچون ترور صورت بگیرد مسئولیت آن با آقای خاتمی خواهد بود. شایق همچنین ادامه داد: کسی که شائبه یک اتفاق را مطرح می‌کند در صورت رخداد آن اتفاق در معرض اتهام خواهد بود.
حال باید از ایشان پرسید که این چه استدلال ناپخته و بدور از ذره ای درایت است؟؟ کتاب های دینی و فرمایشات ائمه و همچنین کتاب های ادبی و اخلاقی ما و دیگر ملل جهان مملو از انذار و اخطار پیرامون کژروی و بیراه روی است آیا خدای ناکرده آنان نیز......!!! آیا با این پندار همگان باید اگر خبط و خطایی دیدند زبان به کام بگیرند که مبادا آنان نیز متهم به آن عمل شوند که آن را به جامعه نمایانده و پیرامونش آگاهی بخشی کرده اند؟
حال از آقای رسایی و خانم شایق باید پرسید که مخالفت سیاسی و نگرش متفاوت فارغ از صحت و سقم نظرات طرفین در مکتب اسلامی این مجوز را صادر می کند که دست به هر اقدامی زده و اینگونه رقیب را مورد تخطئه و اتهام قرار داد؟ آیا این اقدامات با اصولگرایی مورد ادعایی همخوانی دارد؟ |
