آشنایی با سرپرست وزارت علوم؛
توفیقی: متاسفم که رای موسوی را به اسم دیگری نوشتند.
جعفر توفیقی، سرپرست وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در تحصن سال 88 مسجد دانشگاه تهران گفت: ما رای شخصیت با تقوا سالم و مدیر با تجربه‌ای مثل آقای مهندس موسوی را بگیریم و به اسم کسانی بنویسیم که در واقع انقلابیون چند روزه هستند.

حجت‌الاسلام والمسلمین دكتر روحاني رئيس‌جمهور برای تصدی پست وزارت علوم، تحقیقات و فناوری "جعفر میلی منفرد" را انتخاب و به مجلس معرفي کرده بود که وی روز پنج‌شنبه در مجلس شورای اسلامی نتوانست از نمایندگان ملت رای اعتماد بگیرد و به همین منظور رئيس‌جمهور جعفر توفیقی را برای سرپرستی این وزارتخانه برگزید. 

جعفر توفیقی داریان، زاده ۱۳۳۴ در تهران و وزیر علوم دولت دوم سید محمد خاتمی است. وی که از طراحان اصلی لایحه تغییر ساختار وزارت علوم است، دارای مدرک دکترای تخصصی PHD در رشته مهندسی شیمی از دانشگاه پلی‌تکنیک بخارست و استاد تمام گروه مهندسی شیمی دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه تربیت مدرس است.

توفیقی در سال 82 با کنار رفتن مصطفی معین، به عنوان وزیر علوم از سوی سید محمد خاتمی به مجلس شورای اسلامی معرفی شد و توانست از نمایندگان رای اعتماد بگیرد.

وی در انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 رئیس ستاد انتخاباتی محمدرضا عارف شد و همین حضور او در عرصه انتخاباتی و کنار رفتن محمدرضا عارف و پیروزی حجت الاسلام حسن روحانی، شانس حضورش در کابینه دولت یازدهم را افزایش داد و وی پس از رای نیاوردن میلی منفرد سرپرست وزارت علوم شد.

جعفر توفیقی با اشاره به حضورش در وزارت علوم گفته است: هنوز صحبت جدی در رابطه با تصدی وزارت علوم نشده است و این مسئله در چند روز آینده مشخص می‌شود ولی به احتمال بسیار زیاد گزینه پیشنهادی رئیس‌جمهور برای وزارت علوم هستم.

از سوابق توفیقی می‌توان به ریاست دانشکده انرژی دانشگاه صنعتی شریف، فعالیت به عنوان وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، عضویت شورای عالی انقلاب فرهنگی، معاونت وزیر آموزش و پرورش، معاونت امور آموزشی دانشگاه تربیت مدرس و ریاست دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه تربیت مدرس اشاره کرد.

توفیقی: متاسفم که رای موسوی را به اسم دیگری نوشتند!

جعفر توفیقی در روز 26 خرداد 88 در جمع اساتید متحصن در مسجد دانشگاه تهران در حمایت از میرحسین موسوی سخنانی را بیان کرده است که مرور آنها خالی از لطف نیست.
بخشی از سخنان توفیقی در این تحصن را در ادامه می‌خوانید:

اگر ما اجازه می‌دادیم که انتخابات روند معمول خودش را طی بکند به نظر من این نظام پایه‌های خودش را برای همیشه تثبیت می‌کرد برای اینکه یک حضور 40 و 50 میلیونی مردم با سلایق مختلف با عقاید مختلف با گرایش‌های سیاسی مختلف و یک رای بسیار قاطع به آقای مهندس موسوی به نظر من و احترام کشور و احترام دولت به این رای به نظر من استثنایی‌ترین فرصتی بود که ما بعد از انقلاب بدست آورده بودیم ولی به نظر من بدترین سناریو را انتخاب کردیم یعنی در این دو راهی انتخابات، انتخابی که الان شد و انتخابی که می‌توانست بشود بدترین انتخاب را کردیم یعنی درست نقطهٔ مقابلش و کشور در آستانهٔ تزلزل، مردم در آستانهٔ تزلزل، توهین به شخصیت مردم به عقیدهٔ مردم و به رای مردم و از هم پاشی این اتحاد اجتماعی، یعنی ما اختیار داشتیم که اتحاد اجتماعی را انتخاب بکنیم. اتحاد سیاسی را انتخاب بکنیم و اختیار داشتیم که از هم گسیختگی و از هم پاشیدگی اجتماعی را انتخاب بکنیم. به نظر من با بی‌تدبیری، بدترین انتخاب را در واقع به عمل آوردیم و الان وضعیت را شما می‌بینید، نارضایتی مردم، دانشجوها، اساتید، نخبگان که  یک اعتراض واقعا سراسری است.

بنده امیدوار هستم که ان‌شاءالله تا بیش از این دیر نشده دوستان تامل کنند و برگردند به این مسیری که انتخاب غلطی را که شد ان‌شاءالله اصلاح بکنند. بدتر از آن هجمه‌ای است که ما الان به دانشجوها داریم می‌کنیم. و واقعا باید تشکر بکنیم که اساتید این‌گونه از هجومی که به دانشجویان مظلوم و بی‌دفاع شده دارند حمایت می‌کنند و این یک چهره‌ی خوبی برای نظام به نظر من نیست، عکس‌هایی که در دنیا پخش می‌شود فیلم‌هایی که در دنیا پخش می‌شود تجاوزهایی که به حریم خوابگاه‌ها وارد می‌شود و دانشجویان فرهیخته و مظلوم ما اینگونه دارند مورد هجمه قرار می‌گیرند و به سرعت فراموش کردند دوستان که همین‌هایی که الان زیر باتوم و اسلحه و این فشار دارند لطمه می‌بینند همان کسانی بودند که حماسهٔ 22 خرداد را آفریدند و حماسه راهپیمایی دیروز که واقعا از ابتدای انقلاب شاید یکی از همایش‌های بی‌نظیر بود و حضور مردم در صحنه بود.

واقعیت مطلب همه ما حالا دانشجویان جوان را عرض نمی‌کنم اما هم سن و سال‌های خودم که سی سال انقلاب را تجربه کردیم ما حوادث زیادی داشتیم که مردم را متالم کرد. ماجرای 7 تیر ماجرای 8 شهریور، شهید بهشتی، شهید رجایی که این‌ها حوادثی بود که واقعا مردم را ناراحت می‌کرد. اندوهگین می‌کرد متاثر می‌کرد ولی واقعیتش من تجریهٔ خودم این است هیچ حادثه‌ای به اندازهٔ این اتفاق که افتاد روحیه و شخصیت مردم را جریحه‌دار نکرد و متاسف و متاثرشان نکرد و در این سطح ملی این که ما به رای مردم توهین کنیم و در رای مردم دستکاری کنیم و متاسفانه رای را به اسم کسانی بگذاریم که کمترین اخلاق و ادب و همه چیز را در واقع فرو ریخته‌اند بنیان‌های اخلاقی را فرو ریختند (تشویق حضار و صدای الله اکبر) ای کاش واقعا بنده آرزو می‌کنم و ای کاش نمی‌دانستیم که این 24 میلیون رای به اسم چه کسی رفته است. ای کاش این ویژگی‌ها پشت پرده باقی می‌ماند و ما فقط یک تخلف کوچک انتخاباتی را شاهد بودیم. ای کاش اینجوری می‌شد ولی همهٔ مردم دیدند در هفته‌های گذشته در 4 سال گذشته سیاست‌ها را تدبیرها را اخلاق را بینش‌ها را دیدند و الان عمق تاسف جایی است که این 24 میلیون رای به دست من و شما به اسم چه کسانی رفت؟

این به نظر من بسیار برای مردم روحیه مردم را و شخصیت مردم را جریحه دار می‌کند. ای کاش به اسم یک آدمی می‌رفت که ما درست نمی‌شناختیمش. ای کاش برای کسانی می‌رفت که ما شناخت درستی نداشتیم و مردم ندیده بودند دروغ گفتن صریح را و تهمت زدن‌های صریح آن‌ها را به شخصیت‌های کشور و به ارکان انقلاب و این که ما تمام انقلاب را زیر سوال ببریم. دستاوردهایش را زیر سوال ببریم جنگ را زیر سوال ببریم بهترین فرماندهان جنگ را زیر سوال ببریم فقط برای این که رای بیاوریم. فقط می‌خواهیم فضایی ایجاد کنیم که در آن فضا می‌خواهیم رای بیاوریم.

به نظر من از هر جنبه که نگاه کنیم واقعا ابعاد این تاسف و تاثر و تالم بسیار گسترده است و ما رای شخصیت با تقوا سالم و مدیر با تجربه‌ای مثل آقای مهندس موسوی را بگیریم و به اسم کسانی بنویسیم که ...  (تشویق حضار) که در واقع انقلابیون چند روزه هستند، مدیران چند روزه هستند و جالب است که خدمت‌تان بگویم عمدهٔ نقطه ضعف‌هایی که به دیگران می‌گیرند خودشان ده‌ها برابر این نقطه ضعف‌ها از مدرک تحصیلی از نظر کارشناس بودن از نظر در انقلاب حضور داشتن از نظر تاثیری که در جنگ گذاشتند تمام ایرادهایی که به دیگران می‌گیرند از نظر ادب، اخلاق، بی‌تدبیری، شما صد برابر این را در خود همین‌ها می‌توانید مشاهده بکنید.

وقت را بیش از این نمی‌گیرم، بنده وظیفه دارم به عنوان یک مسئول کوچک در وزارت علوم سابق حمایت خودم را از اعتراض شما از اعتراض اساتید در این خصوص حمایت خودم را از دانشجویانی که تجربه داشتم و با آن‌ها برخورد داشتم،‌ سال‌ها با این‌ها نشست و برخاست کردم، دانشجویانی که همیشه مظلوم واقع می‌شوند و جالب که باتوم‌ها اول باید به سر آن‌ها بخورد، در اتاق‌های‌شان و در حریم امن خوابگاه‌شان پناهگاهی نداشته باشند و فریادرسی نداشته باشند، حمایت خودم را در واقع از این اعتراض اعلام می‌کنم و محکوم می‌کنم این برخوردی که با فضای امن دانشگاه می‌شود با دانش می‌شود با دانشجو می‌شود و در شرایطی که دانشجو هیچ سلاحی برای دفاع از خودش ندارد متاسفانه شدیدترین تجاوزها به حریم دانشجو و دانشگاه انجام می‌گیرد.

حال بايد منتظر بمانيم و جواب مسوولين دولتي درباره اين انتصاب را بدانيم، آيا معناي اعتدال، وارد كردن حاميان فتنه در مناصب دولتي است؟ آيا چنين افرادي شايستگي حضور در دولت اعتدال را دارند؟ آيا اظهارات خلاف واقع، تهمت‌ها و بهتان‌هاي جعفر توفيقي با واژه اعتدال، سنخيتي دارد؟

مسوولین اجرايي كشور بايد به اين نكته توجه كنند كه نمايندگان مجلس شوراي اسلامي بواسطه حمايت ميلي منفرد از فتنه‌گران و عدم عذرخواهي از مردم، رأي عدم اعتماد به وي دادند، حال چگونه شخصي كه اينگونه در فتنه 88 نقش آفريني كرده است، به عنوان سرپرست وزارت علوم قرار مي‌گيرد؟