|
شروع زودهنگام تبلیغات شوراها. 
شهرم این روزها یک عالمه عکس پرتره آدم‌های مختلف در خود جای داده. عکس‌هایی که گاهی قدشان چند برابر صاحب عکس است و یک نفر با ژستی خاص به دوربین زل زده و هرچه تلاش می کنم نمی فهمم در عمق نگاهش حرفی برای گفتن دارد یا نه.
این عکس‌ها سایزهای کوچکتر هم دارند. سایز بزرگ‌ها را پشت شیشه برخی مغازه‌ها که عمدتاً در مناطق پر رفت و آمد شهر هستند نصب می‌کنند و عکس‌های کوچکتر را هم توزیع می کنند یا پشت ویترین مغازه‌ها می چسبانند و نمی دانم این مغازه دارها چطور راضی می شوند مردم به جای اینکه کالای عرضه شده در فروشگاه آنها را ببییند مجبور باشند آلبوم عکس کاندیداهای شورای شهر را دید بزنند.
زیر بسیاری از عکس‌ها حرفی از برنامه و شعار هم نیست، فقط یک چهره است و یک اسم و یک تلفن!
این چند روز که عید هم بود و بازار تبریک گفتن مردم به هم داغ داغ، مدام صفحه گوشی موبایل همه ما روشن شده و یک عالمه عدد پشت هم به عنوان شماره ردیف شده بود که شماره هیچ فرد خاصی نبود.
متن پیام یک تبریک عید بود و آخرش هم یک نفر ابراز ارادت کرده بود و نمی دانم چرا تا چند ماه پیش آدم‌های غریبه که شاید ما نشناسیم هوس نمی کردند از مردم عادی یاد کنند و تبریک عید بگویند.
به نظر شما هزینه این پیامک‌ها که به شماره کلی از مردم کرمانشاه ارسال می شود چقدر است؟ فکر کنم می‌شود با این هزینه چند نفر را که از تحصیل باز مانده‌اند حمایت کرد.
کلی آدم با ظاهری آراسته و مرتب در گوشه‌ای از خیابان تجمع کرده‌اند و درست در همین قسمت یک عالمه ماشین هم پارک شده و پشت هرکدام از این ماشین‌ها از همان عکس و پوسترها هم کلی چسبانده شده و یک مغازه چند دهنه بزرگ اجاره شده و صدها صندلی پلاستیکی در آن چیده‌اند و این می شود "یک ستاد انتخاباتی"!
حتماً قرار است آدمی که می خواهد عضو شورای شهر شود در این ستاد برای مردم از برنامه‌ها و طرح‌هایش بگوید. بگوید قرار است به مشکلات مردم در همه حوزه‌ها رسیدگی کند و رفاه شهروندی را بیشتر کند.
اما فکر نمی کنم فضای به این بزرگی لازم باشد. یا اصلاً این همه آدم که هر روز در این ستاد که فعلاً هیچ خبر خاصی در آن نیست تجمع می‌کنند چه وظیفه ای دارند؟
وبلاگ‌ها و سایت‌های خبری هم این روزها سرشان شلوغ تر از گذشته است، به جز مطالب روز و خبر رسانی در حوزه سیاست و اقتصاد و اخبار دیگر، بخش هایی هم دارند که از یک نفر نام می برند و معرفی‌اش می کنند و می گویند آدم خوبیست و قرار است کلی کار مهم انجام دهد در آینده و اصلا هم مشخص نیست که مردم را به رای دادن به این فرد دعوت می کنند!
برخی روزنامه‌ها و نشریات هم وضع مشابهی دارند، مثلاً نصف صفحه یا یک چهارم صفحه را پر کرده‌اند از عکس یک آدم خاص و بیان ویژگی‌هایش و یا به بهانه‌ای به او تبریک گفته‌اند و یا او به مردم و باز هم اصلاً مشخص نیست با این کارها که به ظاهر نامحسوس است می خواهند اسم آن فرد را برای مردم آشنا کنند و کمی بعدتر بگویند کاندیدای شورای شهر است، لطفاً به او رای دهید.
تا پاسی از شب آسایش اهل محل و همسایه‌ها را بر هم می‌زنند و چند ده و یا گاهی صد نفر آدم در یک خانه تجمع می‌کنند و دیدار شبانه راه می‌اندازند که برنامه‌هایشان را محل به محل عنوان کنند و چهره به چهره مردم را بشناسند و یا حتی اهالی چند محل را نمک گیر کنند.
و مردم هم گوش می‌دهند به وعده‌ها و برنامه‌ها و فکر می‌کنند شاید برای مشکلاتشان چاره‌ای باشد و حتی گاهی تلاش می کنند میزبان این نشست های شبانه باشند. نشست‌های تبلیغاتی شبانه کاندیداهای شورای شهر.
یک نفر که می آید عضو شورای شهر شود باید خودش بهتر از دیگران مجری قانون باشد. آیا مردم به چنین قانون شکن‌هایی که قبل از اینکه مسئول شوند خلاف می‌کنند چه برسد به زمان مسئول شدنشان، رای می دهند؟ |
